حضور انبوه گردشگران در محیط زیست و تامین نیاز آنان به تسهیلات گردشگری موجب فروپاشی و ساده سازی اکوسیستم ها و از بین رفتن غنای گونه های جانوری و گیاهی با ارزش گردیده است.اما با افزایش آگاهی های زیست محیطی بشر و درک ضرورت حفظ زیست بوم در توسعه پایدار ،صنعت گردشگری نیز سعی در ارائه راهکارهایی در جهت کاهش اثرات مخرب گردشگری بر محیط زیست دارد و از آن جا که معماری جز لاینفک این صنعت می باشد،ارائه راهکارهای مناسب در جهت کمک به این هدف ضروری به نظر می رسد.به این صورت که تفریحگاه های گردشگری می توانند موجب آسیب های زیست محیطی ،اقتصادی و اجتماعی شوند بنابراین درک صحیحی از بیولوژی و اکولوژی به نظر می رسد. در این مقاله طراحی اکولوژیکی و تاثیر بر صنعت گردشگری را مورد بررسی قرار می دهیم که در جهت حفاظت و ترمیم زیست بوم و اکو سیستم هاست و از سوی دیگر به دلیل حفظ جذابیت های طبیعی، خود سبب جذب توریست های بیشتری می گردد .در این پژوهش طراحی اکولوژیکی نشان خواهد داد که چگونه منابع طبیعی می توانند محافظت گردند و حتی بهبود یابند آن هم درست در زمانی که منطقه ای در حال توسعه می باشد.روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی و تحلیلی دارد.در ابتدا به بازنگری مفاهیم توسعه اکولوژیک، توریسم پایدار ،اکوتوریسم وسپس اهداف آن، همچنین اشاره کوچکی به اصول طراحی اکولوژیکی در محیط، و در پایان به بررسی تاثیر این طراحی اکولوژیکی در توسعه صنعت گردشگری می پردازیم .در ادامه این قسمت نیز به این نتیجه می رسیم که این طراحی اکولوژیکی به جای ایجاد تضاد و ناسازگاری،سبب سازگاری و هماهنگی محیط زیست و توسعه صنعت گردشگری می گردد.