نياز انسان به تفريح و تفرج جزء لاينفک وجود يک انسان است، انسان سالم انساني است که در کنار کار وتلاش زماني را به گردش در طبيعت نيز اختصاص دهد لذا اين نياز بشر ايجاد، مهيا نمودن وآماده سازي مراکز تفريحي وتفرجي طبيعي و يا مصنوعي را به مديران ديکته مي نمايد. از آنجايي که محيط زيست طبيعي توان اکولوژيکي محدودي را براي استفاده هاي بشر دارا است و اکوسيستم هاي طبيعي از گنجينه هاي زيستي بشري محسوب مي گردند که حفظ آن ها براي نسل هاي آينده ضرورت دارد. گردشگري صنعت يا پديده اي است كه فعاليت هاي متعدد و متنوعي را در بر گرفته و از نظر تاثير بر محيط زيست و اجزاي تشكيل دهندة آن كاملاً حائز اهميت مي باشد.
مباحث برنامه ریزی و زیست محیطی با دو گانگی های مسئله ساز که بیشتر تمهیدات جدلی هستند تا ابزارهای تحلیلی درگیر می باشد.محیط زیست در برابر اقتصاد ,جامعه مقابل گبیعت ,شهر در مقابل روستا –گستردگی در برابر فشردگی ,استفاده از این دوگانگی به بخشی از تکنیک های استدلالی کسانی تبدیل شده است که به دنبال تغییر واژگان مباحث حول نقش توسعه پایدار در برنامه ریزی هستند. اساس رویکرد معاصر ساری بوم شناختی عدگرگونی زیست محیطی از طریق اصطلاحات فنی و تعدیل ساختارهای سرمایه داری موجود است. بنا بر برخی روایات ها فرض بر آن است که با تجدید نظر در مقررات ,بازار را می توان در پیگیری مسایل زیست محیطی با ایجاد فرصت های جدید بازاری و کار آیی اقتصادی ,نظیر مدیریت پسماندها و ارتقا کار آیی مصرف انرژی سرو سامان داد.از ارتقا کار آیی اقتصادی با توسل به صرفه جویی در مصرف انرژی می توان نه تنها در توجیهه اثر بخشی رویکردها ی برنده ,بلکه رویگردانی از رهیافت رشد اقتصادی به هزینه خسارات زیست محیطی استفاده کرد. در همین رابطه هدف این مقاله در وهله ی اول کاوشی در خصوص دیدگاه "توسعه ی پایدار" و در وهله ی دوم کاوشی در خصوص ابعاد و اهداف "توسعه پایدار"و ویژگی های توسعه پایدار می باشد.