آدمی از بدو تولد موجودی پرسشگر است و این در کودکان با رفتارهای مبهوت کننده کاملا ملموس است. چشمانی که دائم در حال جست¬وجو است، با گوش¬هایی که منتظر کوچکترین تحریک برای پیدا کردن منبع صداست و اندامی که با خستگی ناپذیری به هر گوشه¬ای سرک می¬کشد، ولی متاسفانه در بیشتر مواقع این روحیه خلاق تحت تاثیر جهان بزرگسالان نابود می-شود. آموزش و به تبع آن محيط های آموزشی بيشترین اثر و نقش را بر ذهنيت و تمدن¬سازی جوامع به عهده دارند. فضاهایی كه دارای شرایط مناسب و مطلوب برای رشد فيزیکی ذهنی، عاطفی و اجتماعی كودكان می¬باشد كه تحقق این امر از طریق طراحی جزئيات فضاها با توجه به الگوهای رفتاری كودكان امکان پذیر می گردد. هدف از تحقیق حاضر، ارائه طرحی برای کودکان جهت ایجاد خلاقیت می¬باشند. ابزار تحقیق، پرسش¬نامه بوده که روایی آن با استفاده از نظرات کارشناسان و متخصصان معماری تأیید گردید. ﻧﺘﺎﯾﺞ تحقیق باعث تهیه اصولی معمارانه برای ارتقا کیفیت طراحی کودکان 3 تا 7 ساله در راستای افزایش خلاقیت آنان است. نتایج تحقیق نشان می¬دهد در تلفیق فضای معماری با فضای طبیعی عواملی همچون پیچیدگی محیط، استفاده از شیشه های رنگی و پنجره های سقفی، استفاده از عناصر طبیعی محیط(آب، گیاه و نور) و باغچه¬های کوچک در تراس یا روی پشت بام در افزایش خلاقیت کودکان شهر ایلام نقش بسزایی دارد.