امروزه نظام¬های مدیریت و برنامه¬ریزی شهری، در تلاشند از طریق رصد تحولات توسعه شهری، برنامه¬های توسعه را به سمت پایداری هرچه قوی¬تر هدایت نمایند. در کشور ما در بحث ساخت و سازها معمولا یک سری تخلفاتی به لحاظ فنی و یا شهرسازی صورت می گیرد که بی توجهی به آنها ممکن است زیانهای جبران ناپذیری بر پیکره جامعه وارد کند. عدم اجرای ساخت و سازها بر اساس اصول فنی و شهرسازی از یک سو باعث هدر رفتن مصالح ساختمانی به عنوان سرمایه ملی می¬گردد و از طرف دیگر زندگی کردن در ساختمانهایی¬که اصول فنی و یا شهرسازی در آنها رعایت نشده معمولا باعث دلهره ساکنین می شود. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر تخلفات ساختمانی در ناپایداری شهر بجنورد می¬باشد. بدین منظور از آمارقابل دسترس طی سالهای 1387 تا 1392 استفاده گردیده است. روش تحقیق براساس ماهیت، یک روش توصیفی- تحلیلی و براساس هدف یک روش کاربری می¬باشد. با در نظر گرفتن اهمیت ساخت و سازهای اصولی و نقش آن در پایداری شهری روش پژوهش در این پروسه به دو شیوه کتابخانه ای– اسنادی و عملیات میدانی بوده است. بدین منظور محقق ابتدا پس از تبیین و تشریح موضوع، با مراجعه به دفتر کمیسیون ماده صد 3 شهرداری(منطقه 1، منطقه 2 و شهرداری مهر) بجنورد اقدام به گردآوری آمارتخلفات صورت گرفته طی دوره زمانی مورد مطالعه نموده است. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که : آمار تخلفات ساختمانی و پرونده¬های ارجاعی به کمیسیون ماده صد شهرداری بجنورد هر سال نسبت به سال قبل از آن افزایش داشته است. همچنین تخلف اضافه¬بنای در بافت مرکزی شهر(به ویژه در منطقه 2 شهری) نسبت به حواشی شهر که ارزش زمین بیشتر می باشد رخ داده است، که این موضوع خود نظارت مستمر و بیشتر شهرداری و سازمان نظام مهندسی را می¬طلبد.