توسعه پایدار شرط اساسی تأمین زندگی امن و پایدار است که به منظور به حداقل رساندن اتلاف منابع، تخریب محیط، و بی ثباتی اجتماعی تلاش می کند این مفهوم از طرف گزارش برانتلند مطرح شد که به دنبال حل مشکلات اساسی در خصوص عدالت، نیازهای اقتصادی جمعیت زاغه نشین و محدودیت های اجتماعی و تکنولوژی توان محیطی در رفع نیازهای نسل کنونی و آینده می باشد. توسعه پایدار، توسعه ای است که نیازهای نسل کنونی را بدون به مخاطره انداختن توانایی های نسل های آینده در بر طرف کردن نیازهای شان تأمین کند.
توسعه پایدار گردشگری نیازمند صبر، تلاش و تعهد دراز مدت است. برای دستیابی به توسعه پایدار گردشگری به شاخص هایی نیاز است که می توان آنها را به صورت زیر خلاصه نمود.
شاخص های اکولوژیکی، اقتصادی، اجتماعی، نهادی و فرهنگی که این شاخص ها در ارتباط با یکدیگر بوده و تأثیر متقابلی بر هم دارند. مهمترین دستاوردهای توسعه پایدار گردشگری عبارتند از توجه همزمان به ابعاد اکولوژیکی، اقتصادی و فرهنگی اجتماعی، بهره گیری از رویکرد کل نگر در توسعه گردشگری، برنامه ریزی از پایین به بالا، کنترل آلودگی ها، توجه به رشد آگاهی اجتماعات محلی و توجه به عدالت درون نسلی و بین نسلی در توسعه گردشگری.