اهمیت بالا نگه¬داشتن استاندارد زندگی معلولین در جامعه معاصر ایران دلیل این مقاله می¬باشد. در این¬جا می¬بینیم که با¬توجه به تمامی امکانات مالی ، نتوانسته ایم در حق این قشر از جامعه کارهای لازم را انجام دهیم. یکی از نقایص در این راستا طراحی مبلمان شهری برای معلولین جسمی – حرکتی، نابینایان و ناشنوایان کشور می¬باشد. شاید موانع طراحی شهری برای افراد سالم به دلیل نداشتن مشکلات فیزیکی، چندان قابل لمس نباشد. از آن¬جا که ساختار کلی اکثر شهر¬های ایران، چه شهر¬های کهنی که در این دو دهه رشد چشم¬گیر داشته¬اند و چه شهر¬هایی که از قدمت تاریخی چندانی برخوردار نیستند، بر پایه اصول کلاسیک و یا متحول شهرسازی استوار نبوده و ضوابط و معیار¬ها و قوانین شهرسازی یا وجود نداشته و یا به¬کار گرفته نشده¬اند، به¬همین دلیل می¬توان ادعا نمود که رشد و توسعه شهر¬ها بی¬رویه بوده و در نتیجه اکثر شهر¬های کشور با مسائل و مشکلات فعالیتی و ساختاری بسیاری روبرو هستند. این موضوع باعث ایجاد مشکلاتی از قبیل: انقطاع حرکت، خطرات حرکتی، عدم امکان حرکت، خستگی در حرکت، ناخوانایی مسیر حرکت مسیر حرکت و غیره در سطح شبکه¬های حرکتی شده است. مسلماً حضور معلولین در سطح شهر به عنوان یک قدم اولیه در جهت فعال نمودن این گروه در فعالیت¬های انسانی یعنی: اشتغال، اوقات فراغت، آموزشی، خدماتی و تجاری از دیدگاه اجتماعی و اقتصادی قابل توجیه است. بنابراین کاملاً منطقی است که محیط شهری را به¬گونه¬ای آماده نمود تا حرکت افراد معلول و غیرمعلول به¬راحتی و با صرف حداقل انرژی جنبشی صورت پذیرد. در این چارچوب نظری، هدف کلی مقاله حاضر، کوشش در جهت تدوین راه¬های مناسب¬سازی فضاهای موجود شهری با حداقل هزینه و تکنولوژی ساده در کوتاه¬ترین زمان و بر اساس شرایط کلی کشور است. این هدف مسلماً در چارچوب اهداف کلان و عالی بین¬المللی برابری و تأمین دسترسی انسان معلول به ¬تمام فرصت¬هایی که به¬طور معمول در اختیار انسان غیر معلول است، قرار دارد.