چکیده:
محیط زیست شهري و کیفیت زندگی انسان از مهمترین موضوعاتی است که در قرن 21 مطرح شدهاند. آلودگی هوا، تخریب محیط زیست و ... مسائلی هستند که گریبان گیر جامعه امروزي گشته اند، شهر ها، مفاهیم بسیار اساسی نظیر:شهرنشینی، شهروندی، تمدن، سیاست و دموکراسی را آفریده اند و باید مکان مناسبی برای زندگی انسان، همراهی با طبیعت و بقاء نسل آینده و پیوند و اعتلای فرهنگی و اجتماعی باشند. توسعه پایدار شامل شده از چهار آیتم: زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. در این میان بعد اجتماعی _ فرهنگی در پایداری توسعه شهری ابعاد متاخر و در عین حال مهم محسوب میشوند. این مقاله بر آن است با روش توصیفی- تحلیلی ضمن شرحی بر توسعه پایدار شهری و اهمیت و لزوم همه جانبه آن در جامعه از جمله جوامع در حال توسعه و جهان سوم داده شود و بعد اجتماعی – فرهنگی پایداری را به عنوان بخش مهمی از رویکرد پایداری معرفی نماید و ضمن بررسی اهمیت و ضرورت توجه به این ابعاد از آنجا که توجه به فرهنگ و اجتماع از اساسی ترین ابعاد برنامه ریزی است، توجه به آنها در برنامه ریزی شهری و شهرسازی در کشور نیز با هدف رسیدن به پایداری اجتماعی و فرهنگی احساس می شود. پس براي جلوگیري از انحراف بیشتر و بازگشت هر چه سریعتر به مسیر تعادل، میبایست تفکر و اندیشه بوم شناختی انسان سنتی احیاء و بارور گردد تا زمینه همبستگی میان انسان و طبیعت فراهم گردد.