مقاله حاضر در صدد بررسی نقش طراحی توانبخشی مبتنی بر کارآفرینی معلولان تبریز در جهت توانمند سازی جامعه و پایدار سازی آن می باشد. روش پژوهش توصيفي- تحليلي بوده و اطلاعات مورد نياز پژوهش از طريق مطالعات دقيق كتابخانه¬اي گردآوری شده است. همچنین از روش پیمایشی جهت اطمینان از نقش کارآفرینی با حضور و مصاحبه از معلولان نیز بهره گرفته شده است. با توجه به اینکه تحولات اجتماعی و فرهنگی جامعه ما در یکی دو دهه اخیر سبب شده که اشخاص معلول به میزان قابل توجهی در جامعه جذب شوند، وجود برخی موانع به¬ ویژه در عرصه¬ی توانبخشی و کارآفرینی شرایط لازم برای حضور این قشر در جامعه را دشوار و در بعضی مواقع غیر ممکن ساخته است. هدف از قانون توانمندسازي ايجاد تسهيلات لازم به منظور شامل سازي افراد معلول در برنامه هاي عمومي كشوري و مشاركت نمودن در توسعه اجتماعي، و تأمين تسهيلاتي در جهت توانمندسازي آنها براي دستيابي به تساوي فرصت ها در همه سطوح زندگي است. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن است که معماری و طراحی توانبخشی با تکیه بر اصول کارآفرینی برای معلولان می تواند نقش بسزایی در توانمند سازی و توسعه پایدار شهری ایفا کند و همواره تحت تأثیر تکنولوژی نوین استعداد یابی، اشتغال و عوامل وابسته به آن است خواه این تأثیرپذیری در جهت ارتقاء معماری از لحاظ خصوصیات فضایی و معنایی باشد و خواه جهت تضعیف آنها و نشان دادن تسلط تکنولوژی بر معماری و انسان، می تواند جامعه را از طریق این قشر توانمند و پویا سازد و از این طریق به پایداری جامعه و پیشرفت آن کمک کند.