در این مقاله نگاهی خواهیم داشت، به عقایدی در مورد زیست پذیری و دوام. این دو مفهوم اخیراً از نظر سیاسی و سیاست گذای اهمیت خاصی پیدا کرده اند. با تأکید به تاریخچۀ طولانی عقاید، مفاهیم و تجارب، تفکر فعلی به سوی رویکردهای جامع که تأیید کننده جایگاه طراحی در اقتصاد سیاسی وسیع تر باشد متمایل است. در شهرسازی حقیقی، چندین عامل در سیستم تدارکات و نیز نیاز به انعطاف پذیری و تنوع در هدایت ساخت شهرها مدنظر قرار گرفته است. در شهرسازی یکپارچه، نیاز به یکپارچگی بیشتر در کارهایی که طراحان و معماران آنها را جدا از هم می شناسند شناخته شده است. در دوام، وابستگی های متقابل میان موضوعات مؤثر بر محیط و عدالت اجتماعی و اقتصاد شناخته شده است