اجراي طرح بهينه سازي مصرف انرژي يك مداخله كالبدي ساختمان را از ايجاد مختلف ( زيست اجتماعي فرهنگي ، اقتصادي و مديريتي – نهادي) متاثر ساخته دستخوش تغيير و تحول كرده است . هر چند سياست گذاران اثر بخشي همه جانبه اي را از اجراي اين طرح دنبال مي كنند. اما امروزه اهميت اصلي و چشم گير آن در بخش اقتصادي است. در اين مقاله هدف اصلي بررسي عوامل موثر پارامترهاي طراحي پلان و تاثير آنها در راستا بهينه سازي مصرف انرژي است . در اين راستا از تكنيك هاي مطالعاتي اسنادي جهت گردآوري داده ها استفاده شده است . و نيز براي تحليل داده ها از روش توصيفي – تحليلي استفاده شده است. در اين خصوص سوالاتي كه پيشرو داريم عوامل تاثير گذار در پلان معماري و عوامل تاثير گذار در بهينه سازي مصرف انرژي است. رسيدن به مبنايي الگو براي طراحي و بهينه سازي انرژي آنهم مصرف در شهرهاي بزرگ مسايل زيادي را پيش روي ما مي نهد كه مسلماً آشنايي با چگونگي طراحي براي بهينه سازي انرژي مفيد و مقرون به صرفه مي باشد . چرا كه معتقديم هر طرز تفكر درستي با شناخت صحيح به دست مي آيد .اين مقاله به جنبه هاي ادراكي و فعاليت هاي روزانه پرداخته شده است . كه پژوهش با استفاده از بررسي خانه هاي كوچك در بهارستان به بررسي بهترين عناوين عناصر معماري بر بهينه تامين آسايش حرارتي در بستر زندگي پرداخته شده است . ارزيابي آسايش حرارتي به صورت بومي ضروري مي باشد ،زيرا با تعيين اين حدود از اتلاف مقدار متنابعي از انرژي جلوگيري مي شود . بيش از 60 درصد وسعت ايران در اقليم خشك و فراخشك واقع شده است ، بنابراين شناسايي محدوده آسايش در اين اقليم اهميت مضاعفي مي يابد . راه حل ارائه شده اين است كه براي طراحي در هر منطقه اقليمي اول با شرايط آب و هوا ويژگي هاي محيط زيست منطقه را مورد تجزيه و تحليل قرار داده و بعد با فن آوري هاي نوين و رعايت كل مبحث 19 قانون مقررات هاي ملي ساختمان و .... و تركيب و اختلاط اين مباحث توانست به ساختمانهايي با فن آوري نوين و پايدار در برابر شرايط جوي منطقه رسيد.