پیدایش یک شهر، بیش از هر چیز تابع شرایط و موقعیت جغرافیایی آن است. هر اندازه که شهرها توسعه یابند، برخورد آنها با واحد های گوناگون توپوگرافی و ژئومورفولوژی و موضوعات مربوط به آنها زیادتر می شود. يكي از مسايل برنامه ريزي شهري، با توجه به رشد جمعيت و كمبود امكانات زيربنايي، تعيين جهت مناسب گسترش فيزيكي شهر براي جوابگويي به نيازهاي آينده است. روش تحقیق روش توصیفی – تحلیلی، روش جمع آوری اطلاعات روش اسنادی و روش میدانی، و استفاده نرم افزار GIS و مدل AHP (مدل مقایسه زوجی) می باشد. هدف اصلی این پژوهش بررسی وضعیت گسترش و تلاش برای پیدا کردن بهترین جهت توسعه در شهر دورود می باشد. با توجه به این هدف و با استفاده از نقشه های متوسط مقیاس و نقشه DEM منطقه، نقشه های لازم در سیستم اطلاعات جغرافیایی پردازش شده و در آخر، لایه ها وزن داده شده و نقشه پایانی به دست آمده است. این لایه ها عبارت اند از: لایه شیب، کاربری زمین، شکل زمین، بزرگراه ها، راه آهن، گسل فرعی و اصلی، رودخانه های دائمی و فصلی و لایه محدوده شهر(به زمین های نزدیک شهر ارزش بیشتری داده شده است). از نتیجه ترکیب این لایه ها، جهت گسترش شهر از لحاظ مطلوبیت یا نامطلوبیت مشخص گردیده است. با توجه به نتیجه ترکیب این لایه ها بهترین جهت برای توسعه آتی شهر به سمت شمال غرب می باشد. لذا با توجه به این نتیجه پیشنهاداتی برای جهت توسعه آینده شهر ارائه گردیده است.