هدف از این مقاله، مطالعه این موضوع است که آیا اساساً هنر و معماری مردان با زنان متفاوت است؟ و آیا این تفاوت بنحوی است که بتوان با مشاهده یک اثر معماری، پی به جنسیت طراح و خالق آن برد و آن را معماری زنانه یا مردانه نامید؟ روش تحقیق در این مقاله تحلیلی توصیفی است. به همین دلیل ابتدا به جریان پیدایش هنر زنانه و مردانه در طی قرون 18 و 19 و نظریات در این باب می پردازیم و سپس گونه های مختلف معماری فمینیستی، معماری زنانه و معماری زنان را از یکدیگر متمایز نموده و هر یک را شرح می دهیم و به نقد می پردازیم.به نظر،این اندیشه کلیشه ای باید ریشه کن شود که به کارهای معماری مبتنی بر خلق آثار نرم، انحنادار و دارای احساس های شخصی زنانه، عنوان معماری زنانه اتلاق شود. برخی تفاوت ها که در معماری زنان و مردان مطالعه می شود را نمی توان به عنوان ویژگی های انتزاعی معماری زنانه و مردانه تأویل کرد.زن بودن یک وضعیت عام است و عوامل مهمتری در تعیین یک سبک هنری مؤثر هستند.