محیط های آموزشی بیشترین اثر و نقش را بر ذهنیت و تمدن سازی جوامع به عهده دارند. مدرسه و فضای آموزشی، فقط دیوار، اتاق و اشیای بی روح نیستند؛ بلکه فضا عرصه ای است که هر بخش آن برای کودک پیامی دارد. لازمه اصلاح کالبد آموزش و پرورش، ایجاد فضاهای مرتبط با فعالیت دانش آموزان است؛ که تحقق این امر از طریق طراحی جزئیات فضاها با توجه به الگوهای رفتاری کودکان در محیط های آموزشی به مواردی موثر، از قبیل اندازه فضای آموزشی مورد نیاز دانش آموزان ، نورپردازی، مصالح به کار رفته در هر فضا و ...که نقش عمده ای در افزایش یادگیری دارند می باشد. بدینمنظور دراین تحقیق اندازه گیری وبررسی براساس نظرات دانش آموزان و اولیا و مربیان درمقاطع آموزشی مختلف انجام گرفته است. روش تحقیق پژوهش موردی است و به منظور انجام این پژوهش 4مدرسه از مدارس شهر کرمان به عنوان نمونه موردی انتخاب شده و با استفاده از نرم افزار SPSS به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته و با استفاده از 6 عامل اصلی به ارائه ی اصول طراحی فضاهای آموزشی براساس روانشناسی دانش آموزان به طور مشخص دانش آموزان شهر کرمان پرداخته شده است.