اقتصاد روستایی عموما به علت وابستگی به بخش کشاورزی، اقتصادی متزلزل و آسیب پذیر می باشد که غالبا در معرض نوسانات قیمت محصولات کشاورزی، مخاطرات طبیعی مثل سرمازدگی، خشک سالی و ... قرار دارد. در سال های اخیر به منظور تقویت و حمایت از اقتصاد روستایی راهکار های متنوعی از سوی کارشناسان مطالعات روستایی ارائه شده است، یکی از این راهکارها تنوع بخشی اقتصاد روستایی می باشد که گردشگری خصوصا گردشگری پایدار را می توان یکی از زیر بخش های این راهکار دانست که همواره با در نظر گرفتن ظرفیت های زیست محیطی، شرایط فرهنگی، تقسیم عادلانه درآمد ها در میان خانوار های جامعه میزبان و ... می باشد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و به روش توصیفی- تحلیلی می باشد. روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی ( پرسشنامه و مشاهده) صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق، شامل خانوارهای دو روستای دارای گردشگری پایدار و دو روستای فاقد گردشگری پایدار دهستان خرمدره، واقع در شهرستان خرمدره استان زنجان می باشد. این دهستان در سرشماری سال 1390، دارای 11 روستا ، 11884 نفر جمعیت و 3399 خانوار می باشد. طبق فرمول کوکران تعداد نمونه لازم جهت تکمیل پرسشنامه 260 خانوار بدست آمد. نتایج تحقیق نشان می دهد، در روستاهای دارای گردشگری خانوار های بیشتری دارای شغل فرعی می باشند و در رابطه با تاثیر هریک از ابعاد توسعه پایدار بر تنوع بخشی می توان گفت پایداری بعد اقتصادی بیشترین و پایداری بعد اجتماعی کمترین تاثیر را در تنوع بخشی اقتصاد روستایی دارا می باشند.