با توجه به روند فزاينده شهري شدن جهان و از جمله ايران در آينده، توجه به سكونتگاههاي روستايي براي توسعه متوازن و آمايش محيط ونيز بسترسازي شكل گيري جامعه شهري پايدار فردا بسيار ضروري و غير قابل اجتناب است و به منظور رسيدن به بهينه ترين شيوههاي مداخله وتوزيع عادلانه خدمات، توجه به وضع موجود سكونتگاهها و تعريف اولويتها در محورهاي مختلف امري لازم است.درادبیات طراحی شهری کیفیت فضاها و سکونتگاه¬ها بسیار مورد بحث قرارگرفته اند.و دیدگاه¬های متعددی پیرامون مؤلفه-های سازنده کیفیت فضای شهری موجود می¬باشد.هرچندکه روستا نیزسکونتگاه انسانی می¬باشدامادارای ویژگی¬های کالبدی-محیطی،اجتماعی-فرهنگی و اقتصادی خاص خود است.که معیارهای اصلی مؤثربرکیفیت در محیط¬های روستایی را مورد سوال قرارمی¬دهد.بر این اساس در این پژوهش بررسی معیارهای ارزشی فضاها و سکونتگاه¬های روستایی مورد نظربوده که از آنجا نظریات مدونی در مورد این مسئله موجود نمی¬باشدپس از نظریات متخصصان طراحی شهری و همچنین طراحی منظرکمک کرفته شده است.