امروزه بتن و استفاده آن سازه های عمرانی به عنوان یکی از مصالح اصلی در صنعت ساخت و ساز به شمار می آید.تمایل زیاد صنعت به استفاده از مصالح بتنی منجر به انجام تحقیقات زیادی در زمینه اصلاح معایب آن شده است. یکی از ضعف های مشهور در بتن، تردشکنی و عدم شکل پذیری ذاتی مصالح بتنی می باشد.در حال حاضر تسلیح اعضای بتنی به وسیله آرماتورهای فولادی و الیاف گسسته تلاشی جهت غلبه بر آن می باشد. در سالیان اخیر نسل جدیدی از بتن های الیافی شکل پذیر تحت عنوان" مواد مرکب مهندسی بر پایه مصالح سیمانی" توسط آقای" Li "ابداع شده است. این مواد بتن های الیافی هستند که از الیاف مصنوعی از هم جدا نظیر پلی اتیلن یا پلی ویتیل با توزیع تصادفی با درصد حجمی کم و با سنگدانه های ریز ساخته می شوند. این بتن ها به لحاظ خصوصیات فیزیکی و مکانیکی هیچ تفاوتی با بتن های الیافی معمولی به جز اختلاف در رفتار کششی با شکل پذیری زیاد و قابلیت ترک خوردگی متعدد ندارند. توانمند شدن این نوع بتن با خصوصیات ذکر شده قابلیت تحمل تغییر شکل های کششی و ارائه رفتار سخت شدگی کرنشی را با بتن عرضه داشته است. به گونه ای به نظر می رسد ایده کاربرد سازه ای بتن های الیافی در اعضای سازه نظیر تیر، ستون، دیوار برشی، المان های اتلاف کننده انرژی که به لحاظ شکل پذیری و کنترل عرض ترک حائز اهمیت می باشند به مرز باور رسیده است. در حال حاضر تحقیقات زیادی توسط پژوهشگران جهت شناسائی رفتار مواد ECC انجام شده است. در این تحقیق ادبیات فنی و تحقیقات موجود در این زمینه جمع آوری شده و نتایج محققین مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است.نتایج به دست آمده در این تحقیق نشان می دهد رفتار بتن های مسلح ECC در کشش، برش، ظرفیت کرنشی، جذب انرژی، مقاومت و کنترل ترک بهبود چشم گیری نسبت به بتن معمولی دارد. همچنین کاهش میزان یا حذف آرماتورهای برشی در تیرها و ستون ها یکی از نکات مثبت استفاده از این مواد است. از دیگر نتایج مهم این مطالعات دستیابی به رفتار آسیب مدار در اعضای سازه ای می باشد. در رفتار آسیب مدار پاسخ المان در بارگذاری چرخه ای به گونه ای است که قادر است تغییر شکل های زیاد را با حفظ یکپارچگی و حفظ مقاومت بدون آسیب دیدگی را تحمل نماید.