امروزه روش های عددی در طراحی های متنوع ژئوتکنيکی به طور گسترده ای توسط مهندسين ژئوتکنيک مورد استفاده قرار می گيرند . در استفاده از روش های عددی به چند موضوع مهم بايستی توجه نمود که مهمترين آن ارزيابی صحيح پارامترهای ژئوتکنيکی می باشد . اين پارامترها به طور معمول با استفاده از آزمايش های درجا يا آزمايش های آزمايشگاهی به دست می آيند . هر چند که امروزه تاکيد بر تخمين پارامتر های خاک به خصوص پارامترهای مقاومتی خاک با استفاده از آزمايشهای درجا می باشد ولی قضاوت صحيح مهندسی به عنوان عامل اصلی در تصميم گيری نهايي به شمار می آيد . با توجه به طيف وسيع مسايل ژئوتکنيکی سه روش کلی به منظور طراحی های ژئوتکنيکی وجود دارد که عبارتند از روش تحليلی و روابط تجربی , روش آزمايشگاهی که به طور غير مستقيم می تواند به منظور بررسی روابط تجربی موجود و احتمالا بهبود آنها مورد استفاده قرار گيرد , روش عددی که شامل روش المان محدود و روش تفاضل محدود و سایر روشهای دیگر می باشد . به طور کلی در تحليل و طراحی به مسايلی برخورد می شود که راه حل بسته برای آنها موجود نيست و در اين حالت بايستی از روش های آزمايشگاهی و يا روش های عددی استفاده نمود . روش های آزمايشگاهی دارای خطا بوده و از طرفی وقت گير می باشند و ممکن است در مواردی حادثه آفرين نيز باشند . در مقابل روش های عددی سريع و دقيق می باشند و می توان طیف وسيعی از مسايل را با وجود شرايط پيچيده مرزی با روش های عددی تحليل نمود . در اين مقاله ضمن اشاره به روش های تحليل عددی در مهندسی ژئوتکنيک به بررسی تکنيکهای تحليل عددی مساله تراوش آب در خاک در مهندسی ژئوتکنيک با استفاده از روش المان محدود پرداخته شده و با ذکر نمونه هايي ساده نتايج روش عددی مورد بررسی و ارزيابی قرارگرفته است و در آخر پيشنهادهايي در جهت بهبود نتايج ارايه شده است .