محله در ایران مفهومی کهن است که همواره از جریانات کلان اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، مذهبی و سیاسی موجود در شهرها تاثیر پذیرفته است. بحث ساختارها در بافت محله ای در مقیاس شهری از منظرهای متفاوتی قابل بررسی است که دیدگاه اسلامی در معماری و شهرسازی یک جایگاه ویژه ، ارزش گرا و انسان گرا است. این دیدگاه به تاثیراتش در ساختار و طراحی بافت محله ی شهری از منظر اعتقادات، آئین های شرعی و اصول اخلاقی در دین مبین اسلام می پردازد. لذا این مقاله چگونگی تاثیرات معماری و شهرسازی اسلامی بر ساختار و اسکلت بافت معماری محلات را از ابعاد مختلف مورد بررسی و تحلیل قرار می دهد که این پژوهش بر پایه ی شیوه توصیفی و کتابخانه ای شکل گرفته است. و چگونگی تاثیرات عقاید و تفکرات اصیل ایرانی- اسلامی بر ساختار و سازمان بندی محله را با تحلیل وضع موجود و آثار سنتی مورد بحث قرار می دهد.