فقدان مفاهیمی همچون آسایش ، سازگاری با محیط و ... که روزگاری از خصوصیات بارز معماری بومی ما بوده اند در بناهای امروزی به وضوح مشاهده گشته وبناهای امروزی تنها به ساختمان هایی برای سکونت تقلیل پیدا کرده اند که تاثیر آن در دراز مدت می تواند لطمات جبران ناپذیری بر پیکر انسان مدرن امروزی وارد سازد . به غیر از بین رفتن هویت محلی مساکن امروز، از دیگر مشکلات مساکن امروز استفاده نادرست از تکنولوژی در زمینه های زیست محیطی می باشد؛ درنتیجه معماري پايدار نیز يكي از مباحثي است كه اخيراً در كشور ما مطرح شده و مورد توجه قرار گرفته است. نگاهي گذرا به تکنولوژی های بومي مناطق مختلف ايران، حكايت از شناخت خصوصيات محيطي، به خصوص اقليمي پهنه هاي متنوع ايران، چاره انديشي هوشمندانه نياكان ما براي استفاده هرچه بيشتر از مواهب طبيعي و مقابله با مشكلات و ناهنجاري هاي اقليمي ـ محيطي آن دارد .