امروزه پايدارى حيات بشر به وسيله مجموعه اى از عوامل تهديد مى شود. تحول فناورى، پويايى اقتصادى، رشد شتابان جمعيت و آسيب هاى محيط طبيعى از جمله اين عوامل مى باشند. با اوج گرفتن نگرانى از عواقب فعاليت هاى انسانى براى كره زمين، به دنبال نظريه پايدارى براى حمايت از محيط شهرى، نظريه توسعه پايدار شهرى مطرح گرديد. کشورهای در حال توسعه نیز که دارای ویژگی های مشترک و غیر مشترکی هستند برای مقابله با مشکلات شهری معاصر نیازمند اتخاذ رویکردهای مبتنی بر توسعه پایدار شهری هستند. فرم شهری پایدار در کشورهای در حال توسعه باید فرمی باشد که در آن منابع کمتری، از جمله انرژی مصرف شود، شبکه های شهری، کارا و رقابتی بوده و قابلیت بالا برای زندگی انسان را نیز دارا باشند. در این مقاله ضمن بررسی این خصایص مشترک و غیر مشترک، به بررسی استراتژی های توسعه و توسعه پایدار در این کشورها پرداخته خواهد شد و در نهایت راه كارهاى پايدارى شهرى لازم الاجرا ارائه خواهد شد.