نیاز انسان به معماری و موسیقی، ضرورت شناخت و بررسی ویژگی های مشترک این دو مقوله ی هنری را بوجود آورده است. در معماری امروز بیشتر به جنبه تکنولوژی و اقتصادی و بهره وری بنا توجه می شود، در نتیجه روح و معنی و کیفیت معنایی فضا کمتر مورد توجه قرار می گیرد. در این تحقیق کیفی سعی شده با روش توصیفی-تحلیلی، پس از درک و فهم فضای معماری و موسیقی از طریق مطالعات اسنادی و کتابخانه ای به بررسی مشابهت کیفیات بکار رفته در مسجد شیخ لطف الله و موسیقی سنتی-ایرانی پرداخته شود. نتایج نشان می دهد که مشابهت های کیفی مانند ریتم، تقارن، تناسب، سنگینی و سبکی و شاخص در فضای مسجد شیخ لطف الله و موسیقی سنتی-ایرانی وجود دارد. علی رغم تحقیقات متعددی که در باب مقایسه معماری و موسیقی صورت پذیرفته، بررسی موسیقی بناهای مذهبی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که مشابهتی بین بناهای مذهبی و موسیقی سنتی-ایرانی وجود دارد و با مقایسه تطبیقی آنها می توان درک بهتری از معانی بکار رفته در آن دو هنر داشت. شاید شناخت این مهم بتواند در طراحی بناهای مذهبی امروز به معماران کمک شایانی بنماید.