تنها فضا است که معماري را ميسازد يا آنرا به ادراک در ميآورد. "فضا"ي موجود داراي ادراک و احساس است که نسبت به جهان واکنش نشان ميدهد. اين فضا تنها بوسيله تعقل درک نميشود، چراکه فضاي معماري ميبايست بوسيله خواص فضايي نيز درک شود. حرکت فضا جهات ديدي متعددي ميدهد که حرکت طبيعي نور، باد، باران يا حرکت طبيعي انسان در آن انباشته ميگردد. به اين شکل انسان با معماري مرتبط ميشود و معماري از طريق حضور مادي اش،حکم واسطه اي را دارد که ميتواندعواملي مانند اقليم و تاريخ را که شکل غير محسوس دارند انسجام بخشد. معمار با فضامندي، فرم را در دست گرفته و با فرم هاي هندسي ساده، تنوع گرايش ها و احساسات را ارائه ميدهد. این عناصر برای رسیدن به ایجاد حس هیجان نقش مهمی دارند.این پژوهش بدنبال یافتن رابطه ی نقش عوامل موثر در ایجاد حس هیجان در فضای معماری است.