در بسیاری از کشورها خطوط مترو از کنار بناهای تاریخی، قلعه ها و ساختمان هایی با چندصد سال عمر می گذرند. بنابراین نیازمند ارتعاش ثابت و در محدوده قابل قبول می باشند. ارتعاشات به عنوان مهمترین عامل زوال سازه هاي تاریخی است . اثرات ارتعاشات بر روي ساختمان هاي تاریخی مشابه ساختمان هاي معمولی است ولی با افزودن عدم قطعیت هايی از جمله قدمت سازه های تاریخی و عدم مقاومت لازم ، مصالح قدیمی و مشخصات سازه اي متفاوت با حال ، ارزش معنوي و ضرورت اطمینان بیشتري در قبال خرابی یا نقصان آنها که باید در نظر گرفته شوند . اثرات بلند مدت ارتعاشات ناشی از مترو ممکن است خود را به صورت خستگی مواد سازه و نیز نشست پی سازه بر اثر لرزه هاي مداوم نشان می دهد. در مصالح سازه های قدیمی مانند آجر، سنگ و مصالح بنایی برخلاف سازه هاي فولادي و بتنی ، پدیده خستگی زمانیکه بارهاي تناوبی به آن ها وارد می شود آنچنان شناخته شده نیست. در این تحقیق ارتعاشات وارده بر پل تاریخی سی و سه پل اصفهان سنجيده شده و پاسخ سازه ه تاريخي در برابر ارتعاشات مورد بررسي قرار گرفته و با استفاده از یکی از موثرترین راهکارهای کاهش ارتعاش و استفاده از بلوک هاي جاذب موج WIB در اطراف منبع ارتعاش ( خط ) اهدافی همچون تعیین میزان کارایی در کاهش سطح ارتعاش و اثرات تغییرات سختی بر سطح ارتعاش وارده به سازه و تاثیر مشخصات خاک بر سطح ارتعاشات دنبال شده است. بلوکهای WIB با متریال سخت از خاکهای اطراف باعث می شود تا سرعت موج برشی آن بیشتر از سرعت موج برشی خاک ها باشد. زمانی سخت کردن بستر در مجاورت خط آهن، کاهش خوبی در ارتعاشات را نشان می دهد که بی نهایت بلوک طویل از خاک سخت شده کنار خط آهن به عنوان جاذب موج به کار رود. نزدیک بودن بلوک به منبع ارتعاش، در میزان تغییر شکل خاک تأثیر دارد ولی در صورت دور بودن بلوکها از منبع ارتعاش، تغییر شکل ها یکسان است. کاهش در دامنه های افقی ارتعاش در هر دو وضعیت ایزولاسیون فعال و غیر فعال( دور و نزدیک) نسبت به ارتعاشات قائم بیشتر است.