با این رشد و تکامل، ورودی نیز به مثابه یک عنصر اصلی معماری به مفهومی عمیق تر و وسیع تر تبدیل شد که به لحاظ عملکردی و فیزیکی و چه به لحاظ مفاهیم، اهمیت فراوانی یافت تا جایی که آن را دروازه نامیدند. دروازه یک فضای تعریف شده گشت که اهمیتی عام تر از یک فضای خصوصی پیدا کرد و ورود به آن در طول زمان و با استفاده از یک فضای واسطه به وجود می آمد. از آن جایی که در گذشته هر شهر از لحاظ امنیتی در خطر بوده است. به منظور کنترل تردد و امنیت شهر در گذشته مرز شهر با محیط اطرافش به صورت دیوارهای عظیمی جدا می گشت. در این حالت تردد بین داخل و خارج شهر توسط دروازه هایی که به دروازه های ورودی شهر مشهور می باشند صورت می گرفت. به جرات می توان بیان کرد دروازه ها نماد اصلی ورودی یک شهر می باشند. دروازه ها از دیدگاه فضایی به انواع دروازه های شهری، دروازه مذهبی، دروازه نظامی، دروازه حکومتی، دروازه فضای عمومی و دروازه سمبلیک و نشانه ای تقسیم می شوند. همچنین از نظر موقعیت قرارگیری دروازه ها به صورت بیرونی و یا درونب قرار می گیرند. از آنجایی که دروازه ها از اهمیت خاصی در گذشته برخوردار بوده اند می توان از کارکرد آن ها به کارکرد ارتباطی، کارکرد دفاعی و امنیتی، کارکرد اقتصادی و کارکردهای اجتماعی اشاره نمود.