یكي از مهمترين مسائل قرن حاضر، مسئله گرمايش جهاني است. خشكسالي يا كاهش آب قابل دسترس يكي از پديده‌هاي آب و هوايي است كه مي‌تواند به صور گوناگون مانند كمبود بارش، كاهش دبي رودخانه‌ها و كاهش حجم منابع آب مشاهده گردد. اگر آب قابل دسترس براي ريشه گياه محدود شود و يا سرعت تعرق بسيار زياد شود، گياه تنش خشكي را تجربه مي‌كند. به نظر می رسد که تغییر در الگوهای بارش و دما در بسیاری از اکوسیستم های جنگلی و درختزارها موجب افزایش آسیب پذیری گونه های درختی به مرگ ناشی از خشکسالی شود. تحلیل های جهانی آسیب پذیری جنگل و وقایع مرگ مربوط به خشکسالی در بیوم های مختلف نشانگرآنست که دامنه وسیعی از تیپ های جنگلی مستعد آسیب پذیری ناشی از کمبود آب و دوره های شدید دمایی هستند. با این وجود، در بسیاری از موارد، میزان مرگ میان گونه ها و تیپ های عملکردی متفاوت است. این امر بیانگر تفاوت های بارز در مقاومت به خشکی گونه های مجاور هم می‌باشد. علارغم پیشرفت های گسترده در درک اینکه کمبود آب بر عمکرد گیاه تاثیر می گذارد، کنترل زنده مانی گونه در خشکی شدید کمتر شناخته شده و توانایی ما را در پیش بینی مناسب تغییرات آینده در ساختار و عملکرد اکوسیستم محدود می‌کند. از آزمایشات سطوح کربن غیر ساختاری، به ویژه کربوهیدرات غیر ساختاری در گیاهان اغلب به عنوان شاخصی از محدودیت رشد درختان استفاده می شود.