تـنش، نتيجـه رونـد غيرعـادي فرآينـدهاي فيزيولوژيكي است كه از تأثير يك يا تركيبي از عوامل زيستي و محيطي حاصل مي‌شود. تنش داراي توان آسيب رساني مـي‌باشـد كـه بـه صـورت نتيجـه يـك متابوليسـم غيرعادي روي داده و ممكن است به صورت افت رشد، مرگ گياه و يا مرگ بخشي از گيـاه بـروز كنـد . یکی از تغییراتی که در زمان مواجهه گیاهان با شرایط تنش زای محیط حادث می شود، تولید گونه های اکسیژن فعال است. مکا‌نیسم هایی كه اجازه بقا در شرایط تنش را می دهند، مقاومت نامیده شوند که اجازه می دهد گیاه تنش را تحمل یا از آن اجتناب کند. بنابراین پاسخ های فیزیولوژیکی به عوامل تنش زا می توان به سه بخش تقسیم کرد. در مورد تحمل گیاهان دارای مکانسیم هایی هستند که تحت شرایط تنش ضعیف فعالیت متابولیکی بالای خود را حفظ می کنند(مشابه با شرایط بدون تنش) و تحت شرایط تنش شدید فعالیت خود را کاهش می دهند. در مقابل، مکانیسم های اجتناب شامل کاهش فعالیت متابولیکی در شرایط تنش شدید و منجر به خواب می باشد. معمولٍاً یک گونه گیاهی ممکن است دارای چندین مکانیسم تحمل یا اجتناب یا ترکیبی از هر دو باشد.