ناحیه انتقال در خطوط ریلی محلی است که بواسطه جدا شدن از خط بالاستی و حرکت روی یک سازه سخت مانند پل سختی خط دچار تغییر ناگهانی می شود. عدم توجه به این تغییر ناگهانی سختی زوال اجزاء و هندسه خط را در پی خواهد داشت که خود باعث افزایش عملیات تعمیر و نگهداری و در نتیجه افزایش هزینه ها خواهد شد. روش های مختلفی برای ملایم و تدریجی کردن انتقال سختی در این نواحی پیشنهاد شده است که در این تحقیق تأثیر استفاده از تراورس های با ابعاد بزرگتر و بالاست چسبنده روی تغییرمکان های قائم لایه بالاست و ریل مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق خط بالاستی مورد نظر و سازه پل در نرم افزار اجزاء محدود آباکوس مدلسازی و درصد خطای نسبی آن در اعتبارسنجی تغییرمکان قائم کل خط با استفاده از روش تئوری هرمی 86/5% برآورد شد. نتایج مدلسازی ها حاکی از عملکرد بهتر ناحیه انتقال حاصل از چسبنده کردن بالاست در کاهش تغییرمکان لایه بالاست با تأثیر 4/8% و عملکرد بهتر ناحیه انتقال ناشی از افزایش ابعاد تراورس در کاهش تغییرمکان قائم ریل با تأثیر 1/12% است.