امروزه با توجه به رشد روزافزون جمعیت و نیز رشد و توسعه شهرها یکی از مسائل مهمی که باید به آن نگاه ویژه‌ای داشت بهداشت و درمان شخصی و محیطی است. امروزه مراکز درمانی از عملکردگرایی صرف به ایجاد محیط شفابخش تغییر کرده است. محیط شفابخش در مراکز درمانی به معنی ایجاد فضایی است که تأثیرات مثبتی بر درمان بیماران داشته باشد. موقعیت استراتژیک، و نقش اساسی مراکز درمانی در افزایش سطح سلامت و رفاه بهداشتی کشور، حساسیت موضوع را بیشتر کرده است. از یک‌سو هزینه‌های تحمیلی در مصرف انرژی و از سوی دیگر رسالت اصلی این مراکز همان ارائه خدمات درمانی مناسب بیماران و همچنین حق‌الزحمه ارائه‌دهندگان خدمات سلامت است، باعث پایین آمدن کیفیت خدمات‌دهی و تحویل هزینه‌های گزاف به هر دو طرف می‌شود.
بهینه‌سازی مصرف انرژی و نیز تولید انرژی از منابع تجدید پذیر که باعث برابری بین میزان مصرف و تولید انرژی توسط ساختمان می‌شود مفهوم انرژی صفر را پدید می‌آورد. هر هدفی که مستلزم فرهنگ‌سازی عمومی باشد خیلی دیر و کند به نتیجه می‌رسد. لذا جلوگیری از اتلاف بی‌رویهٔ سرمایه‌های ملی و چرخه اقتصادی و نیز حفاظت از محیط‌زیست، بهره‌وری مراکز درمانی را با چالشی جدی مواجه خواهد کرد. لذا یافتن راهکارهایی برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی در ساختمان‌های درمانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. امید می‌رود چنین تحقیقاتی زمینه‌ساز تحولات بزرگ در جهت رشد و شکوفایی اقتصاد ملی کشور گردد.