انسان به عنوان موجودی اجتماعی از وقتی که خود و نیاز هایش را شناخته است به دنبال برقراری ارتباط خود با محیط و جهان پیرامون خویش در جهت یافتن و تشخیص هویت فردی و اجتماعی گسترش داده. اجتماعات انسانی یکی از راه های برقراری ارتباط و یافتن هویت در جهت پاسخگویی به این نیاز انسانی است فضاهای مسکونی امروز از درک روح انسانی و تعلق اجتماعی به دور شده اند، به همین دلیل توجه به حس تعلق به مکان در یک محله و برقراری تعاملات اجتماعی می تواند قدمی برای ایجاد مکان هایی باشد که در آن روح از بین رفته تعاملات اجتماعی را بازیافت. مرکز محله مهم ترین فضای اجتماعی و قلب هر محله محسوب می شود. مرکز محله ها مظهر بیشترین تماس ها و تجمع های افراد هر محله می باشند که می توان آنها را با توجه به مشارکت اهالی محله و از طریق پلیس چک طراحی و بهبود بخشید تا در نهایت به مکانی پایدار منجر شود. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و از طریق مشاهده بررسی اسناد داده ها را گرد آوری و آنها را تحلیل و ارزیابی کرده و تاثیرات طراحی این گونه مراکز محلات را بر حس تعلق و تعاملات اجتماعی ساکنین بررسی می نماییم.