با توجه به پیشرفت روزافزون شهرنشینی و افزایش بیرویه جمعیت و به تبعیت از آن تعدد وسایل نقلیه و کاربرد بیش ازحد انرژی-های فسیلی و آلودگی ناشی از آنها، روز به روز شاهد ناپایداری و معضلات زیست محیطی در جوامع شهری امروز هستیم. به گونه- ای که در سالهای اخیر در پی ساخت و سازهای بیرویه، بدون رعایت استانداردهای لازم، محیط شهری به تدریج از شرایط طبیعی خارج شده و اثرات جبران ناپذیری بر طبیعت و محدوده شهری وارد آمده است. مفهوم معماری پایدار به عنوان معماری که کمترین دخل و تصرف در محیط طبیعی دارد، و از انرژی های پاک استفاده می کند و به بهترین شکل پاسخگوی نیازهای روحی و روانی مصرف کنندگان است مطرح شد. در این مقاله هدف در ابتدا بررسي ساختار معماري پايدار وسپس معرفي موزه آب ليبسون به عنوان یک ساختمان مفق د رپايداري كه باعث بهبود شرایط زیست محیطی و کیفیت زندگی انسان و حرکت به سوی یک طراحی پایدار میباشد.