در کشور ما مناطق اقلیمی متفاوت، و شرایط آب و هوایی مختلفی در فصول سال وجود دارد. معماری سنتی راه حل ها و شیوه های منطقی جهت فراهم نمودن شرایط آسایش انسان را ابداع نموده است. امروزه عدم تعادل میان معماری و محیط زیست و طبیعت، و عدم توجه به مسایل اقلیمی باعث بروز آثار ناخوشایندی شده است، از این رو طراحان می کوشند تا راه حل های مناسبی را در جهت طراحی بناهای سازگار با محیط زیست و اقلیم بیابند. با بازگشت به معماری بومی و بررسی عوامل مهم و کاربردی در آن می توان تا حدی به معماری پایدار نزدیک شد. در این مقاله سعی شده است با در نظر گرفتن شرایط اقلیمی شهر سنندج، و با استفاده از داده های آماری، به کمک سه روش نمودار زیست اقلیمی، نمودار بیوکلیماتیک و جدول ماهونی، نتایجی جهت کمک به طراحی همساز با اقلیم دست یافته شود. این یافته ها با کمک معماری بومی می توانند راه حل مناسبی جهت دست یابی به معماری پایدار به ما ارائه کنند.