بازار در شهرهای قدیمی ایران، ستون فقرات کالبدی شهر را تشکیل می داد و سایر عناصر مهم شهری مانند مسجد، تکیه و حمام را در بافت خود قرار می داد. کاخ و کوشک و میدان های حکومتی نیز به ترتیبی خاص با پیکر اصلی بازار پیوند می خورند و بدین ترتیب بازارها در ارتباط یا در پیوند با سایر عناصر شهری، شبکه ای به هم پیوسته ای را در ساختار کالبدی شهرها به وجود می آورند.
در بازار ایرانی در اقلیم های مختلف کارکردهای متفاوت به وسیله سقف به هم پیوند داده می شوند که این ویژگی، درست در برابر ویژگی «باز» بودن آن در غرب قرار دارد. علاوه بر آن بازار، پیکره مرکبی است که در نقطه میان شهر به صورت خطی و قائم به گسترش در طول تحقق می پذیرد. این پژوهش به دنبال آن است تا بازار را در اقلیم های مختلف مورد بررسی قرار داده و ضمن بررسی مصالح این بناها برای حفظ این آثار با ارزش پیشنهاداتی را ارئه دهد.