امروزه روش های بازسازی و نوسازی بافت های مسله دار شهری به یکی از مهمترین مسائل در نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری کشور تبدیل شده است.بافت های که با کمبود فضاهای خدماتی مانند فضای سبز، ورزشی، آموزشی، فرهنگی، درمانی و دسترسی های نامناسب روبرو هستند. این معضلات ناهنجاری های اجتماعی و اکوژیکی را نیز سبب شده است. برنامه ریزان و طراحان شهری به منظور بهبود سطح زندگی در اینگونه بافت ها و پیرو مصوبات قانونی کشور، اقدام به تهیه طرح و برنامه برای آن ها می نمایند. اما لازمه اجرای شدن این طرح ها دخالت و جلب اعتماد ساکنین بافت ها می باشد چرا که آگاهی ساکنان از چگونگی روند اجرایی شدن، موجب از بین رفتن ذهنیت نامطلوب مردم می گردد. مشارکت و محوریت مردم و منتفع شدن آنها در سود و بهره وری از ارزش افزوده مهمترین رویکرد در راستایی دستیابی به موفقیت دربازسازی و نوسازی بافت های مسله دار می باشد.بنابراین ضرورت دارد تا مشارکت مردم به عنوان یک فرایند، در ایجاد فرم های مطلوب در بافت های فرسوده شهری مورد مطالعه قرار گیرد.منطقه(15) شهر اصفهان نیز با داشتن 123.5 هکتار بافت فرسوده از این حیث مستثنا نمی باشد. لذا هدف از این پژوهش بررسی نقش مشارکت مردم در بازسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهر خوراسگان یا منطقه 15 اصفهان می باشد. از نظر روش شناسی این پژوهش براساس ماهیت روش از نوع توصیفی و موردی و تحلیلی است و بر اساس هدف از نوع کاربردی می باشد. در گرد آوری داده ها از ابزار پرسشنامه در محل و مصاحبه با متخصصان ، و مدیران شهری و در تجزیه و تحلیل داده ها از مدل تحلیل کمی سوات (SWOT) استفاده شده است. از نتایج پژوهش می توان وجود نقاط قوت مناسب و زیاد در محله های دارای بافت فرسوده در جهت جذب مشارکت مردم و در مقابل ان نیز تهدید های زیادی در زمینه نظام و ساختار مدیریتی و برنامه ریزی و ...... اشاره کرد.