بافتهای فرسوده محلات قدیمی شهرها به دلیل مسائل کالبدی همانند ناپایداری سازه بناها و عدم دوام کافی در مقابل زلزله و همچنین ناهنجاریهای اجتماعی که در برخی بافتها وجود وجود دارد به عنوان یک تهدید جدی به نظر می رسد. اما باید توجه کرد که این محدوده ها جزء آخرین فرصتهای توسعه درونزای شهرها به شمار می روند. در شهری همانند مشگین شهر که در بیشتر عرصه های آن ساخت و ساز صورت گرفته و امکان تغییرات چندانی در ساختار اصلی آن وجود ندارد، عرصه های محدودی وجود دارد که امکان مداخله هدفمند و نظام مند را فراهم می سازد. عرصه های تحت اشغال کاربریهای ناهمگون با زندگی شهری، از قبیل پادگان، زندان، استادیوم، گورستان و اراضی بایر و بافتهای فرسوده اصلی ترین حوزه های برای تحقق این امر هستند. لذا این پژوهش بر آن است که پس از بررسی و شناخت محدوده مورد مطالعه به ارائه راهبردها و راهکارهای مناسب با توجه به امکانات و محدودیتها به منظور ساماندهی کالبدی- فضایی مشگین شهر بپردازد. این پژوهش از نوع کاربردی است و روش گردآوری اطلاعات از نوع اسنادی- کتابخانه ای می باشد. به منظور بررسی و تحلیل داده ها در آن، از روش کمی sw ot استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که به منظور ساماندهی کالبدی – فضایی مشکین شهر بایستی سلسله مراتب شبکه معابر ساماندهی شده و توجه به حمل و نقل عمومی افزایش یابد. همچنین باید سیاست ها و ضوابط تشویقی و حمایتی مؤثر در نوسازی محله و اعمال سیاست های تحدیدی ساخت و ساز به منظور تجمیع اراضی اعمال شود و کاربری ها به طور متناسب توزیع شود.