هدف از پژوهش حاضر ارزیابی رابطه تمرکز مالکیت بر نسبت نقدینگی در شرکتهای پذیرفته شده در بازار سرمایه ایران می باشد. طبق این پژوهش بازه 5 ساله شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سالهای 1392-1388 مورد بررسی قرار گرفت. در بین سالهای مورد بررسی در 90 شرکت با بهره گيري از روش تجزيه و تحليل رگرسيون خطي چند متغيره، به كمك نرم افزار7 Eview ، نقد شوندگی سهام تحت 3 معیار گردش معاملات، ارزش معاملات و تعداد دفعات معاملات مورد سنجش قرار گرفت. همچنین سه شاخص رشد شرکت،نسبت بدهی واندازه شرکت به عنوان متغیر كنترل در نظر گرفته شد، نتایج آزمون حاکی از آنست که بین بین تمرکز مالکیت و گردش معاملات ، بین تمرکز مالکیت و ارزش معاملات رابطه معناداري وجود دارد، اما وجود رابطه معنادار بین تمرکز مالکیت و تعداد دفعات معاملات تایید نشد.