براي چندين دهه ،مديران بر اساس شاخص های ذهنی مشتریان به تحليل،برنامه ريزي و اجراي استراتژي هاي بلند مدت برندها پرداختند.به طور کلی ،اين شاخص ها عبارتند از:رضايت مشتري،تمايل به برند،ترجيح برند و تبلیغ مثبت مشتریان راضی.يكي از اركان اصلي ادبیات مديريت برند،ارتباط فرضي بين دارايي هاي برند مبتني بر مشتري كه اغلب شاخص های ذهنی مشتریان است و عملكرد آينده و بلندمدت بازار مي باشد.با اين حال،تعداد اندكي از مطالعات و بررسي هاي انجام شده به صورت نظام گرایانه نحوه ي ارتباط بین شاخص های ذهنی مشتریان و عملكرد واقعي بازار را مورد بررسي قرار داده اند.مطالعه ي حاضر به بررسي ارتباط بين شاخص های ذهنی مشتریان و عملكرد واقعي بازار مي پردازد.اگرچه شاخص های ذهنی مشتریان ارتباط زيادي با يكديگر دارند،ولي ارتباط آن ها با عملكرد بلندمدت برند در بازار متفاوت است.يكي از رويكردهاي دقيق نسبت به پيوند بین عملكرد بازارو شاخص های ذهنی مشتریان آن است كه هيچ شاخص مشخصی وجود ندارد كه بتوان به آن اتکا کرد.توصيه ي نويسندگان آن است كه با استفاده از يك چارچوب مبتني بر جريان نقدينگي و با در نظر گرفتن این که از كداميك از سه نوع اصلي عملكرد بازار (افزايشی،پايدار و يا با شتاب) رشد نقدینگی مورد نظر باشد،مي توان از شاخص های ذهنی مشتریان مختلفي استفاده كرد.