به منظور مطالعه تاثير روي و تنش خشكي بر عملكرد و اجراي عملكرد برنج آزمایش تجزیه مرکب در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتی دانشگاه گنبد کاووس در سال زراعی 1395 انجام شد. آزمایش اول فاکتور اول تیمار خشکی در دو سطح (آبیاری با فاصله 15 روز بعد از شروع پنجه زنی) و فاکتور دوم آبیاری غرقابی در نظر گرفته شد. تیمار‎های مورد بررسی شامل کود سولفات‎ روی در چهار سطح ، 1- شاهد (صفرکیلو گرم در هکتار)، 2- مصرف خاکی(40 کیلوگرم در هکتار سولفات‎روی به صورت پخشی)، 3-نشاء مال- سه در هزار سولفات‎ روی4 -اسپری برگی- سه در هزار سولفات‎ روی در سه مرحله پنجه‎زنی، خوشه‎دهی و گل‎دهی در نظر گرفته شد. در این پژوهش صفات مورد بررسی طبق دستورالعمل موسسه بین المللی تحقیقات برنج اندازه‎گیری شد. نتایج تجزیه واریانس بر صفات مورد بررسی اختلاف معنی‌دار در سطح 5 و 1 درصد نشان داد. مقایسه میانگین اثر تیمارهای مختلف کود روی به ترتیب در شرایط رطوبتی خشکی و غرقاب نشان داد بالاترین میانگین پرولین (33/0 و 21/0 میلی‌گرم بر گرم)، طول خوشه اصلی با (3/24 و 4/24 سانتی‌متر)، بالاترین تعداد دانه پوک در یک کوپه با (1131 و 938 عدد)، تعداد خوشه در یک کوپه ( 66/18 و 5/25 عدد)، تعداد دانه پر خوشه اصلی 6/94 و 6/115 عدد) بالاترین تعداد دانه پر کوپه ( 2085 و 2602 عدد)، وزن دانه‌های خوشه اصلی (98/1 و 71/2 میلی‌گرم)، وزن دانه‌های یک کوپه (7/23 و 4/35 گرم)، وزن خشک دانه (8/1 و 9/1 میلی‌گرم) تحت تاثیر تیمار مصرف 40 کیلوگرم در هکتار کود سولفات روی حاصل شد. مصرف کود سولفات روی به صورت پخشی در شرایط خشکی و غرقاب بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج در منطقه گنبد کاووس اثر مثبت دارد.