مدل سازی کیفیت هوا می تواند به عنوان یک ابزار مناسب برای پیش بینی کیفیت هوا در آینده و تعیین استراتژی های کنترل انتشار آلاینده ها تلقی شود. در این مطالعه از مدل SCREEN3 و AERMODE به عنوان ابزاری برای تجزیه و تحلیل انتشار آلاینده های ناشی از منابع خروجی(دودکش های) پتروشیمی بندرامام، بر اساس نتایج خوداظهاری سال 1395 شرکت پتروشیمی بندر امام خمینی استفاده شده است. در هر فصل از لحاظ پارامتر های مدنظر کلیه منابع آلاینده (42 دودکش) بررسی و دودکشی که از لحاظ هر آلاینده بیش ترین میزان غلظت را داشت به عنوان دودکش منتخب وارد مدلسازی شد. مقایسه نتایج حداکثر غلظت پراکنش انتشار مدل سازی نرم افزار Screen3 و AERMODE نشان می دهد که حداکثر غلظت میزان NOX ناشی از دودکش BIMK-10 واحد GTG شرکت آب نیرو بر اساس نرم افزار Screen3 میزان 1/917 میکروگرم بر مترمکعب، حداکثر غلظت یک ساعته نرم افزار AERMODE میزان 9/458 میکروگرم بر مترمکعب و حداکثر غلظت سالانه 7/11 میکروگرم بر مترمکعب می باشد که فقط در مدل سازی با نرم افزار Screen3 حدود 10 برابر و مدل سازی یک ساعته حدوداً 5 برابر از میزان استاندارد هوای پاک( 100 میکروگرم بر مترمکعب ) می باشد. حداکثر غلظت میزان CO ناشی از دودکش BA-2401 واحد NF شرکت فرآورش بر اساس نرم افزار Screen میزان 53/26 میکروگرم بر مترمکعب، حداکثر غلظت یک ساعته نرم افزار AERMODE میزان 373 میکروگرم بر مترمکعب و حداکثر غلظت سالانه 7/12 میکروگرم بر مترمکعب می باشد که بر اساس همه نتایج از میزان استاندارد هوای پاک(30000 میکروگرم بر مترمکعب) پایین تر می باشد. نکته قابل ذکر این که این میزان حداکثر غلظت در فاصله 230 متری منبع خروجی اتفاق می افتد و بر اساس افزایش فاصله علی رغم وجود باد غالب از جهت شمال غربی به جنوب شرقی، میزان غلظت آلاینده در خوریات پایین تر از حد استاندارد مجاز زیست محیطی هوای پاک می باشد که این امر نشان دهنده عدم تاثیر گذاری پتروشیمی بندر امام بر خور موسی و خور ماهشهر می باشد.