جغرافيا از نظر دانشمند بزرگ يوناني اراتوستن در 2300 سال قبل مطالعه زمين به عنوان جا يگاه انسان توصيف شده است. جغرافيا در مطالعه زمين به عوامل طبيعي و انساني متعددي برخورد مي كند كه استفاده از آن منابع به گونه اي در نوع معشيت انسانها، پوشش گياهي، مسكن، شيوه بهر كشي از زمين، ارتباط مناطق با هم و ... دخالت مي كند.
مفهوم جغرافيا : رابطه انسان با محيط است انسان در محيط، فعاليت ها و نقش آفريني ها ي متعدد ي به عهده دارد و محيط شامل محيط طبيعي، انساني و اجتماعي مي باشد.
با شناخت محيط و استفاده بهينه از توان و ظرفيت هاي جغرافياي مانند در ياها ، درياچه ها، تالاب ها، آبشارها، مناطق جنگلي، كشتزارهاي زراعي، مناطق كوهستاني، مراكز زيارتي، باستاني و فرهنگي مي توان با جذب گردشگر در راه توسعه و افزايش درآمد تلاش كرد.
محيط به عنوان ركن اصلي جريان گردشگري در تبلور فضايي براي جذب گردشگر نقش مهمي ايفا مي كند و ابزارهاي متنوعي را درر اختيار مي نهد. بنيان مدل هاي گردشگري در ملحوظ نمودن واژه هاي محيط طبيعي، محيط دست ساز و مصنوع بشر از زير ساخت ها، فناوري وسيستم اداره واحدها ي جغرافيایی باشد كه همه و همه بار جغرافيايي گردشگري را استحكام بيشتر مي بخشد.
به طور كلي بايد گفت در مفهوم محيط جغرافيايي تاكيد بر حضور جامعه است و نمي توان و يژگيها ي جامعه را از شرايط طبيعي يا مكاني جدا كرد. هر چشم انداز جغرافيايي، هماهنگي و سازگار ي انسان را با شرايط مكاني ظاهر مي سازد . از آنجا كه مناطق جغرافيايي هر كدام ويژگيهاي خاص خود ر ا دارد ، جاذبه هاي طبيعي و فرهنگي نيز به تبعيت از آنها شكل مي گيرند و به همين دليل حوزه هاي فعاليت گردشگر ي تير متنوع مي باشد.