امروزه توریسم بخش بزرگی از اقتصاد جهانی را تشکیل می دهد و در حال تبدیل شدن به بزرگترین و سود آورترین صنعت جهان است. نگاهی به جنبه های مختلف زندگی انسان در کره زمین نشان می دهد که همه آنها متاثر از هوا و اقلیم اند و هنگام برنامه ریزی برای حیات انسانی شناخت این ابعاد و توجه به آنها از ضرورتهای اولیه محسوب می شود. روابط بین توریسم و اقلیم در دو شاخه جغرافیای توریسم و آب و هواشناسی مورد مطالعه قرار میگیرد.هرکدام سعی در نشان دادن اهمیت آب و هوا دربرنامه ریزی توریسم دارند. محققان بابررسی اقلیمی هر مکان تکنیک های مورد نیاز برای توسعه گردشگری را فراهم می آورند. در این مقاله با استفاده از شاخص آسایش استیدمن- تام به بررسی اقلیم گردشگری تبریز، پرداخته شده است.این شاخص با استفاده از پارامترهای دمای خشک و رطوبت نسبی تاثیر اقلیم را در توریسم بررسی می کند. هدف اين تحقيق شناخت آسايش اقليمي ماهانه اين شهر با روش استیدمن- تامTHI) ) می باشد.در ایستگاه تبریز شاخص مورد نظر در دوره آماری 21 ساله (2005-1985) محاسبه شد.