توریسم یک بخش اقتصادی حساس به آب و هوا به شمار می رود و در مواردی وابستگی به ویژگی های اقلیمی در مورد تقاضای توریسم هم منشاء پیدایش و هم عامل محدود کننده آن به شمار می رود. آب و هوا تاثير شديدي بر بخش تفريحات و توریسم دارد و در برخی مناطق بیانگر یک منبع طبیعی است که صنعت توریسم بر مبنای آن پیش بینی می شود. همه عناصر اقلیمی در سلامتی،آسایش، تفریح مردم و جلب گردشگر نقش دارند، ولی نقش برخی از عناصر منجمله دما، رطوبت نسبی، ساعات آفتابی و باد اهمیت بیشتری دارند. تاثير جاذبه ها و موانع اقليمي بر توريسم از اهميت بالايي برخوردار است.در اين مقاله با استفاده از شاخص دماي موثر به بررسي اقليم گردشگري شيراز و فسا پرداخته شده است.اين شاخص با استفاده از پارامترهاي میانگین دماي روزانه و رطوبت نسبي شرايط اقليمي را براي فعاليت گردشگري و توريسم مورد ارزيابي قرار مي دهد. هدف اين تحقيق شناخت آسايش اقليمي ماهانه اين دو شهر با روش شاخص دماي موثر مي باشد تا شرايط آسايشي مطلوب شيراز و فسا در مقياس ماهانه تعيين گردد.در دو ايستگاه شيراز و فسا شاخص مورد نظر در دوره آماري 39 ساله(2005-1966) محاسبه شد.