امروزه شهرهاي ساحلي يكي از سايت هاي مهم گردشگري به شمار مي روند و به دليل وجود انواع جاذبه هاي طبيعي پذيراي گردشگران بسياري مي باشند، رونق گردشگري درهر مكان جغرافيايي دركنار پيامد هاي مثبت و منفي اقتصادي ، اجتماعي ، اثرات زيست محيطي نيز به همراه دارد كه در صورت ادامه يافتن مي تواند خسارت هاي جبران ناپذيري را به بار آورد عليرغم اهميت بسيار زياد اين مناطق در زندگي ساكنان بومي، شاهد روند تدريجي تخريب سواحل، كاهش منابع طبيعي و آلودگي منابع آب و خاك و ... هستيم كه باعث به خطر افتادن محيط زيست سواحل مي شود . (پوروخشوری، سیده زهرا؛ پاییز ۱۳۷۷) لذا هدف از ارائه اين پژوهش تحليل و مطالعه رابطه گردشگري نوار ساحلي و تاثير آن بر محيط زيست مي باشد. روش تحقيق از نوع مطالعه كتابخانه اي- اسنادي و با استفاده از كتب مختلف و مقالات مربوطه و همچين مطالعات ميداني حاصل از بررسي نوار ساحلي مي باشد. منطقه مورد مطالعه نوارساحلی گیلان است . که سالانه گردشگران بسیاری را به طور خود جوش به سمت خود می کشاند .
يافته ها بيانگر آن است كه گردشگري در نوار ساحلي اگرچه سبب رشد اقتصادي منطقه شده است اما با اين وجود به دليل عدم توجه مسئولين به حفظ محيط زيست و پايين بودن سطح آگاهي گردشگران و ساكنين بومي در اين زمينه باعث بروز آلودگي هاي مختلفي مانند آلودگي آب، آلودگي بصري، آلودگي صوتي، آلودگي هوا و كاهش گونه هاي آبزي شده است.