گردشگري در محیط هاي روستایی با توجه به توسعه ي شهرنشینی،بهبود سیستم حمل ونقل و ارتباطات،افزایش اوقات فراغت
و...در حال گسترش است و می تواند موجبات ایجاد اشتغال و توسعه خدمات را در روستا فراهم سازد. گردشگري زمینه توسعه
امکانات و خدمات روستایی را به ویژه در سالهاي اغازین توسعه ي گردشگري مهیا ساخته است.ودر بخش اجتماعی و جمعیتی
روستا نه تنها جمعیت بومی را در خود حفظ نموده بلکه بر خلاف روستاهاي دیگر کشور مهاجرپذیر هم بوده است.با توجه به
دگرگونی ها و تحولاتی که بخش گردشگري در روستا ایجاد نموده و ساختار اقتصادي روستا تا حدودي تحت شعاع خود قرار داده و در مجموع توانسته نقش قابل قبولی را در توسعه پایدار روستایی ایفا نماید.بنابراین با توجه توانمندي هاي بالاي روستا در بخش منابع و جاذبه هاي بکر گردشگري طبیعی و فرهنگی و از طرفی هم محدودیت هاي ان در دیگر بخش هاي اقتصادي به ویژه کشاورزي و صنایع روستایی این ضرورت را ایجاب میکند تا تصمیم سازان و برنامه ریزان توسعه روستا،چشم انداز اتی ان را در گروبالندگی صنعت گردشگري جستجو کنند. روستاي پالنگان در دهستان ژاورود از شهرستان کامیاران یکی از نواحی مستعدگردشگري بوده است که در چند دهه ي گذشته تحولات زیادي را در این امر تجربه کرده است.این تحقیق با هدف بررسی اثرات وپیامدهاي اقتصادي و اجتماعی گردشگري در این روستا انجام شده است.که از روش هاي کتابخانه اي و میدانی و تکمیل پرسشنامه از گردشگران،مردم و مسئولین محلی استفاده گردید.