گسترش فضای سایبری و افزایش وابستگی جامعه به فناوری‌های نوین، موجب ظهور اشکال جدیدی از بزهکاری تحت عنوان جرایم سایبری شده است. این جرایم، از کلاهبرداری اینترنتی تا نقض حریم خصوصی و دسترسی غیرمجاز به داده‌ها، تهدیدی جدی برای امنیت فردی و اجتماعی محسوب می‌شوند. یکی از مؤثرترین راهکارهای پیشگیری از وقوع این جرایم، ارتقای سطح آگاهی قانونی شهروندان است. آگاهی کاربران نسبت به قوانین مرتبط با جرایم رایانه‌ای، نه تنها امکان بزه‌دیدگی آنان را کاهش می‌دهد بلکه موجب می‌شود افراد از ارتکاب رفتارهای مجرمانه در فضای مجازی نیز خودداری کنند. هدف این پژوهش، تحلیل تأثیر آگاهی حقوقی در کاهش وقوع جرایم سایبری و ارائه راهکارهای پیشگیرانه بر مبنای قوانین ایران و اسناد بین‌المللی است. روش تحقیق، توصیفی–تحلیلی و مبتنی بر مطالعه کتابخانه‌ای و اسنادی است. یافته‌ها نشان می‌دهد که افزایش آگاهی حقوقی از طریق آموزش عمومی، رسانه‌ها و نهادهای رسمی، می‌تواند به عنوان ابزاری مؤثر در پیشگیری اجتماعی عمل کند و در کنار اقدامات کیفری، بستر کاهش بزهکاری سایبری را فراهم آورد. نوآوری این مقاله در توجه هم‌زمان به بعد حقوقی و اجتماعی پیشگیری است، به گونه‌ای که نشان می‌دهد تنها با تقویت دانش حقوقی کاربران می‌توان گامی اساسی در حفاظت از امنیت سایبری برداشت.