با گسترش روزافزون فناوری‌های دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی، تولید محتوا در فضای سایبر به یکی از ارکان مهم تعاملات اجتماعی و اقتصادی تبدیل شده است و همزمان پیامدهای حقوقی قابل توجهی برای تولیدکنندگان محتوا به همراه دارد. پرسش اصلی این پژوهش این است که چه ابعاد حقوقی و مسئولیت‌های مدنی و کیفری ناشی از تولید محتوا در فضای سایبر وجود دارد و چگونه می‌توان از طریق چارچوب‌های قانونی، تعادل میان آزادی بیان و پاسخگویی حقوقی را برقرار کرد. ضرورت این مطالعه از آن جهت است که با رشد سریع تولید محتوا، بسیاری از افراد و سازمان‌ها از پیامدهای حقوقی اقدامات خود آگاه نیستند و فقدان آگاهی می‌تواند منجر به نزاع‌های قانونی و آسیب‌های اجتماعی شود. هدف این مقاله بررسی ابعاد حقوقی تولید محتوا در فضای سایبر و شناسایی مسئولیت‌های مدنی و کیفری ناشی از آن است. روش پژوهش در این مقاله توصیفی–تحلیلی و مبتنی بر مطالعه اسنادی و مرور متون قانونی و قضایی مرتبط با مسئولیت محتوا در فضای سایبر است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که تولیدکنندگان محتوا، چه افراد حقیقی و چه پلتفرم‌ها، در چارچوب قوانین مدنی و کیفری دارای مسئولیت‌هایی هستند که شامل جلوگیری از انتشار محتوای مجرمانه، توهین‌آمیز یا مغایر با حقوق دیگران و رعایت تعهدات ناشی از انتشار آنلاین است. همچنین این مقاله نشان می‌دهد که آگاهی‌بخشی و ایجاد دستورالعمل‌های قانونی روشن، می‌تواند ضمن حفظ آزادی بیان، مسئولیت‌پذیری تولیدکنندگان محتوا را افزایش دهد. نوآوری این پژوهش در تمرکز همزمان بر دو بعد مدنی و کیفری مسئولیت محتوا در فضای سایبر و ارائه تحلیل تحلیلی–پیوسته از اسناد قانونی و قضایی مرتبط است.