درحال حاضر گردشگری یکی از بزرگترین و متنوع ترین صنایع در دنیا است و رشد سریع آن تغییرات اجتماعی اقتصادی و محیطی فراوانی را به دنبال داشته است. ایجاد اشتغال ، توسعه پایدار ،ارز آوری ، تعادل منطقه ای ، کمک به صلح جهانی ، کمک به سرمایه گذاری در میراث فرهنگی و غیره از جمله مزایای اصلی این صنعت بوده است. یکی از راهکارهای اصلی برای توزیع عادلانه امکانات بین مناطق شهری و روستایی توسعه گردشگری روستایی است که از مولفه های اصلی توسعه و محرومیت زدایی به شمار می رود. روستاها به عنوان حلقه آغازین زنجیره سکونتگاهی در ارتباط مستقیم با طبیعت قرار دارد واز این منظر دارای قابلیت بالای گردشگری در طبیعت است. گردشگری روستایی را می توان نتیجه گسترده اقتصادی – اجتماعی و فرهنگی بعد از جنگ جهانی دوم دانست که در پرتو عواملی مثل بهبود راه های ارتباطی ،افزایش اوقات فراغت ، افزایش آلودگی های زیست محیطی در شهرها و ارتقای سطح زندگی توسعه یافته است . گردشگری روستایی با فراهم آوردن فرصت های جدید برای بسیاری از روستاها به عنوان وسیله ای است که به جوامع روستایی حیات دوباره میدهد و موجب توسعه این نواحی می شود و این سکونتگاه ها را پا برجا نگه می دارد. گردشگری روستایی منبع مهم و جدید در آمد برای جوامع روستایی است.. در این مطالعه به تحلیل وضعیت کنونی زیر ساختهای گردشگری در روستای سربندان از دیدگاه گردشگران و روستائیان پرداخته تا با شناخت آن راهکارهایی کاربردی برای توسعه گردشگری روستائی ارائه گردد.