در این مقاله روش استاندارد و مشهور مندرج در راهنمای سازمان بین‌المللی استانداردسازی در خصوص برآورد عدم قطعیت اندازه‌گیری معرفی می‌شود. واژگان و روش‌های این راهنما در میان مسئولین کنترل کیفی کارخانجات و آزمایشگاه‌ها، به ویژه آزمایشگاه‌های شیمی و صنایع غذایی به خوبی شناخته شده است. اما مهندسان برق و الکترونیک آشنایی کمتری با این روش دارند. از سوی دیگر، اهمیت این روش در تعیین عدم قطعیت هم در آزمون و هم در کالیبراسیون نباید دست کم گرفته شود. بنابراین آشنایی با این روش و واژگان استاندارد مربوط حائز اهمیت فراوان است.