ﺻﻨﻌﺖ ﮔﺮدﺷﮕﺮي ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺻﻨﻌﺘﻲ ﻧﻮﭘﺎ ﺑﻪ وﻳﮋه در ﺳﺎل¬های اﺧﻴﺮ ﺗﺄﺛﻴﺮات ﻋﻤﻴﻘﻲ ﺑﺮ وﺿﻌﻴﺖ اﻗﺘﺼﺎدي، اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻛﺸـﻮرﻫﺎي ﺟﻬـﺎن داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﮔﺮدﺷﮕﺮي از ﺑﻌﺪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺳﺒﺐ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺑـﺎ دﻧﻴﺎي ﺧﺎرج، ﺑﻴﻦ¬اﻟﻤﻠﻠﻲ ﺷﺪن ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻮﻣﻲ، ﺑﻬﺒﻮد ﻧﻈﺎم¬های آﻣﻮزﺷﻲ و ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ و ... می¬شود. ارﺗﻘﺎء ﺑﺨﺶ ﺧﺪﻣﺎت و اﺷﺘﻐﺎل¬زاﻳﻲ در ﺑﺨـﺶ ﮔﺮدﺷﮕﺮي ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﺠﺎد ﻓﺮﺻت¬های ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ¬ﮔﺬاري در اﺑﻌﺎد ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﺑﺨﺸﻲ از ﭘﺎﻳﺪاري اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻮﻋﻲ از ﮔﺬران اوﻗﺎت ﻓﺮاﻏﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه دارد. ﮔﺮدﺷﮕﺮي ﺑـﺎ ﻫﻤﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮات ﻣﻔﻴﺪ ﺧﻮد در ﺣﻴﻄﻪﻫﺎي اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ- ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ، داراي ﺗﺄﺛﻴﺮات ﻣﺨﺮﺑﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻮده اﺳﺖ. در پژوهش پيش رو تلاش است كه ضمن بيان اصول و مفاهيم گردشگري، به بررسی اثرات اجتماعی و فرهنگی گردشگری پرداخته شود.