امروزه بهره‌گیری از هوش مصنوعی در بازاریابی دیجیتال منجر به شکل‌گیری رویکردهای نوینی در شخصی‌سازی ارتباطات بازاریابی با مشتریان شده است. الگوریتم‌های یادگیری ماشین با تحلیل داده‌های رفتاری، محتوای تبلیغاتی و پیشنهادات محصول را متناسب با ویژگی‌ها و نیازهای فردی هر مصرف‌کننده تنظیم می‌کنند. این قابلیت موجب ارتقای اثربخشی کمپین‌های بازاریابی، بهبود تجربه مشتری، افزایش نرخ تعامل و وفاداری مصرف‌کننده شده است. با این حال، توسعه این رویکردها با مجموعه‌ای از نگرانی‌های اخلاقی نیز همراه بوده است. مسائلی مانند نقض حریم خصوصی، جمع‌آوری گسترده داده‌ها بدون رضایت آگاهانه، تبعیض الگوریتمی، عدم شفافیت در تصمیم‌گیری و احتمال دستکاری در رفتار مصرف‌کنندگان از مهم‌ترین چالش‌هایی هستند که توجه پژوهشگران و سیاست‌گذاران را به خود جلب کرده‌اند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که نبود شفافیت در فرآیند تصمیم‌گیری هوش مصنوعی، فقدان اطلاع‌رسانی مؤثر به کاربران و نبود سازوکارهای کنترلی در بسیاری از سیستم‌های بازاریابی، اعتماد مصرف‌کنندگان را به برندهای دیجیتال کاهش می‌دهد. این مقاله با مرور نظام‌مند منابع علمی داخلی و بین‌المللی، به بررسی ملاحظات اخلاقی در کاربرد هوش مصنوعی در بازاریابی دیجیتال می‌پردازد و تأثیر آن‌ها را بر ادراک مصرف‌کننده و اعتماد وی تحلیل می‌کند. همچنین، با بررسی نمونه‌هایی از چارچوب‌های نظری موجود در ادبیات، پیشنهادهایی برای به‌کارگیری هوش مصنوعی به‌صورت اخلاق‌محور و مسئولانه در فرآیندهای بازاریابی ارائه می‌شود.