در دهه¬های گذشته، استخدام مدیران عامل با تخصص مالی توسط شرکت¬ها روند صعودی به خود گرفته است. برخی استدلال می¬کنند که افزایش تمرکز بر روی سیاست¬های افشا و گزارشگری مالی و همچنین افزایش شکست¬های حسابداری پس از قانون ساربینز آکسلی علت اصلی این موضوع است. علی¬رغم اینکه تحقیقات زیادی در مورد پیامدهای مثبت داشتن یک مدیر عامل با تخصص مالی در مورد رویه های افشا و سیاست¬های مالی انجام شده است، تحقیقات کمی در مورد اثر سوابق مالی مديرعامل بر قيمت¬گذاری خدمات حسابرسی انجام شده است. این در حالی است که یکی از اصلی¬ترین مناقشات حرفه حسابرسی تعیین حداقل نرخ برای حق¬الزحمه حسابرسی و کاهش نرخ برخی موسسات است. بر همین اساس پژوهش حاضر، به اثر سوابق مالی مديرعامل بر قيمت گذاری حق¬الزحمه حسابرسی مستقل با توجه به نقش تعدیلگر اندازه شرکت و رتبه موسسات حسابرسی پرداخته است. بابت آزمون فرضیه¬های پژوهش از رگرسیون چند متغیره به کمک نرم‌ افزار Eviews بکار گرفته شده است. جامعه آماری، شرکت‌های پذیرفته شده در بازار بورس اوراق بهادار تهران و نمونه آماری، شامل 150 شرکت طی سال¬‌های 1392 تا 1402 بوده که به روش حذف نظام¬مند انتخاب گردیده است. نتایج پژوهش نشان داد سوابق مالی مديرعامل بر قيمت گذاری حق¬الزحمه حسابرسی مستقل اثر معناداری ندارد؛ اما اندازه شرکت و رتبه موسسات حسابرسی می¬توانند بر این رابطه اثر بگذارند.